Mañana, mañana weon!

Mañana, mañana weon! Of te wel, rustig aan vriend. Precies wat ik de laatste weken voor m’n vertrek naar Santiago de Chile dacht. Ach, het duurt nog wel even voordat ik aan de andere kant van de wereld zit. Maar na het verhuizen van mijn kamer kwam het allemaal toch wel heel snel dichtbij. Dinsdag 24 februari was het dan zo ver, de Spaanse droom kon gaan beginnen. De dagen en weken daarvoor veelal de schijn opgehouden dat ik helemaal niet zenuwachtig was en gewoon SUPER VEEL zin had om te gaan, dat laatste klopte overigens wel. Maargoed wat betreft de zenuwen: It’s all about the pokerface!

Op Schiphol uitgezwaait door paps, Eef, de rest van de familie (met surprise act!!), Floor, Daf en natuurlijk Frank. De eerste vlucht naar Buenos Aires was waanzinnig: van de 13 uur, 3 uur lang de saaiste film ever gekeken waarna ik voor de oveige 10 uur in coma heb gelegen. Menigeen zal hier jaloers op zijn geweest. Van Buenos Aires naar Santiago was het nog een kleine twee uur vliegen. Afgezien van de stewardes van KLM die 2 uur lang over haar tatoeages aan het lullen was met een ietwat uitgerangeerde oude rot in het vak, was het een prima vlucht!

Eenmaal aangekomen in Santiago werd ik hartelijk ontvangen door een berg met papieren die ingevuld moest worden. Een grote chaos, snapte er bijzonder weinig van, maar heb overal maar wat ingevuld (of ik een dier in m’n tas had?). In de taxi zat ik wonderbaarlijk genoeg naast twee Nederlandse mannen die op vakantie waren in Chili. Ik verbaasde me erover hoe weinig ze van dit land wisten, aangezien een van de twee me vroeg: Wat is de munteenheid hier eigenlijk? En spreken ze hier ook Engels? Good luck!!

Het hostel dat ik in Nederland al had geboekt was super. Relaxed sfeertje en veel buitenlandse studenten die hun eerste dagen in het hostel verbleven op zoek naar appartementen. Ondanks dat ik toch wel gesloopt was van de vlucht maar wakker gebleven om alvast zoveel mogelijk dingen te regelen, zoals een SIM kaart en afspraken maken voor het bezoeken van huizen. Door de gezamelijke zoektocht naar een SIM kaart kwam ik in contact met een meisje uit Londen: Phoebe, nu m’n beste vriendinnetje hier en huisgenootje. Godthank, wat was ik blij dat zij Spaans studeert en dus mooi kon uitleggen wat we nodig hadden. Wat overigens wel geinig was, maar waar ik inmiddels al aan gewend ben, is dat ze hier in vrijwel iedere winkel regeaton muziek draaien, zo ook in deze telefoonwinkel. En niet op de achtergrond, maar iedereen zit hier te werken onder het genot van de nieuwste regeaton hitjes volume 100. Op onze weg terug naar het hostel de metro genomen, die er na de eerste stop op radicale wijze mee ophield. Een stroomstoring: NS tafarelen 2.0 in Santiago. 40 minuten lang zaten we opgesloten onder de grond, waarbij de temperatuur met de minuut opliep en een aantal mensen bijna passed-out gingen. Wat ons betreft een hilarisch tafareel (wij hadden wel water..)

De eerste paar dagen veel door de stad gelopen om een beetje bekend te worden. Voor degenen in Nederland die zich zorgen maakten over mijn orientatievermogen van 0: Santiago is super simpel en Google maps is m’n beste vriend! Ondanks dat ik heb gelezen dat de stad soms gevaarlijk kan zijn (zakkenrollers e.d.) voel ik me er niet onveilig. Tuurlijk moet je opletten op metrostations, maar je bent er veelal zelf bij. Ik wil het niet te hard zeggen, voordat ik morgen m’n geld, paspoort en telefoon kwijt ben ;). Verder hangt er een goede sfeer hier, de mensen zijn vriendelijk en behulpzaam, wat ik niet had verwacht van zo’n miljoenenstad. Na een aantal dagen kwamen Phoebe en ik random in contact met twee Franse jongens die ook op zoek waren naar een huis. Uiteindelijk hadden zij een aanbod gekregen voor een 6 kamer appartement in een huis van 18. Dat leek ons ook wel wat, en uiteindelijk is het dan ook dit huis geworden. Ondanks mijn schreeuwerige en hysterische lime-groene muren, ben ik erg blij met m’n kamertje en huis!

De huisbaas heeft ons dringend verzocht GEEN huisfeestjes te organiseren, omdat het vorig jaar grandioos uit de hand is gelopen schijnbaar. Maar ja, dat zien we dan nog wel… ☺ Tot nu toe, hebben we vooral een aantal BBQ’s gehad en pre-drinks voor Miércoles Po (iedere woensdag een feest vooral voor buitenlandse studenten). We hebben namelijk een super grote patio buiten met lounge-sets en een BBQ, niet verkeerd! Zoals ik al zei is het dus iedere woensdag Miércoles Po, waarbij er iedere week op een andere locatie een feest is. Het feest zelf is wel geinig, maar het is vooral leuk van te voren samen met alle huisgenoten en vrienden daarvan eten en drinken. Er wordt vooral Piscola gedronken, een mix van Pisco en cola haha. Wat betreft de Pisco, de Chilenen en Peruvianen hebben hier een eeuwig durende discussie over waar Pisco van oorsprong vandaan komt. Leuk om soms een balletje op te gooien bij de Chilenen, gegarandeerd een felle reactie!

Wat betreft m’n studie is het al wel aardig aanpoten hier. Niet zozeer omdat de vakken moeilijk zijn, maar vooral omdat er aanwezigheidsplicht is. Sommige vakken worden drie keer per week gegeven waardoor mijn maandagen, dinsdagen en donderdagen echt terror zijn. Maandag en donderdag heb ik standaard van 09.40u tot 18.20u les en de dinsdagen van 15.10 tot 20.00. Wel even wennen vergeleken met Groningen! Verder is het echt hilarisch om mee te maken hoe slecht Chilenen in Engels zijn. 3% van de bevolking spreekt Engels, maar je wilt niet weten hoe. Sommige docenten vragen constant: Como se dice blabla??? Als ze weer een woord niet weten in het Engels. Hierdoor heb ik bij sommige vakken het idee dat het vak meer wordt aangeboden om de Chileense studenten wat Engels bij te spijkeren dan dat er daadwerkelijk wat wordt geleerd over het vak zelf. Maar goed, des te makkelijker voor alle exchange studenten! No problemo!

Ondanks dat er veel aanwezigheidsplicht is, snappen de meeste docenten wel dat we voornamelijk willen reizen en tripjes willen maken in het weekend. Hierdoor mag je soms gewoon tussentijdse tentamens missen, als je het maar op tijd aangeeft. Helemaal top! Haha. Afgelopen weekend zijn we met een grote groep naar Viña del Mar en Valparaíso geweest. De eerste dag vooral op het strand gelegen, waarna Phoebe en ik ‘s avonds het briljante plan hadden om nog ergens drankjes te gaan drinken. Echter een probleem: in Viña was alles dicht, top vrijdagavond! Viña is vooral een leuk strandoord overdag en ‘s avonds valt er echt bijzonder weinig te beleven, echt een spookstad. Daarnaast was er die middag ook nog een brand in Valparaíso, het naastliggende dorp waar ‘s avonds wel wat te beleven valt, waardoor we niet met de bus daarheen konden gaan. Resultaat: voor 12 uur in ons bed. Echter hadden onze kamergenoten blijkbaar wel een party gevonden, want rond half 5 ‘s nachts was het een grote chaos in de kamer. De volgende dag besloten we om toch maar naar de andere helft van de groep (vooral onze huisgenoten) in Valparaíso te gaan en daar een hostel te boeken. Helaas geen geld terug gekregen in het andere hostel, waardoor de zaterdagnacht ons wel aardig wat geld heeft gekost. Maar het was het waard, want wat is Valparaíso een prachtige stad. Zoals je op mijn facebook foto’s wel kunt zien, is er overal streetart. Zo vet! En zeker geen straf om daar de dag door te brengen. Zaterdagavond hebben we met z’n allen gegeten in een Belgisch restaurant, I know het is vreemd maar het wat super lekker eten en op aanraden van ons andere huisgenootje. Al snel kwamen er ook nog twee Belgische meisjes van mijn studie, die door dolle heen waren omdat al ze al hun Belgische bieren daar konden drinken. Even voor de duidelijkheid: mijn gerecht was 5,400 pesos (8 euro), hun Duvel biertje van 4,500 pesos (6,50 euro). Je moet het er maar voor over hebben he!

En wat betreft de andere tripjes: volgend weekend gaan we surfen in Pichilemu, een van de betere surfoorden in Chili. Ben benieuwd, na mijn falen in Portugal de laatste keer met club, hoop ik dat ik volgend weekend m’n surftalent naar boven komt. Who knows! Verder staat 5 dagen Buenos Aires op de planning voor half april, en er zal vast nog wel meer bijkomen!

Zo, ik denk dat het voor nu wel een beetje is! Ik heb het in ieder geval ontzettend naar mijn zin en vooral heel erg aan het genieten van alles! Ga zo naar mijn eerste Spaanstalige college toe (OMG) en ik hou jullie op de hoogte!! Dikke kus en heeeeel veel liefs!